Vrijwilligerswerk en Ziplining

Hallo iedereen!

Ik zag dat er in mijn vorige reisverslagen super veel spelfouten stonden, omdat ik ze zo snel getypt had! Dus ik ga proberen om nu wat correcter Nederlands te schrijven haha. Ik heb in ieder geval een erg leuke week gehad tot nu toe. Maandag zijn we begonnen met het vrijwilligerswerk in het gymnasion, om sportactiviteiten te doen met de kinderen. Dit viel wel een klein beetje tegen, omdat er door de regen niet veel kinderen aanwezig waren. Het kwam er op neer dat we twee dagen (wel alleen smorgens) met z' n allen tafeltennis hebben gespeeld, en wat hebben gevolleyd. Wat erg gezellig, maar was wel een beetje teleurgesteld, omdat dit niet de reden was om vrijwilligerswerk te gaan doen. Smiddags zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Hieruit kon ik daarentegen wel erg veel voldoening halen! Was wel erg heftig om te zien, totaal geen structuur.. alle kindjes liggen in een grote ruimte, er zijn bijna geen zusters aanwezig. Alleen alle moeders staan bij het bed van de kindjes. Het meest heftig om te zien waren de kinderen met Tubercolose en HIV. Je mocht zelf weten of je deze kindjes wilde ontmoeten of niet, maar ik wilde dit toch wel graag. Dus we zijn er met een paar meisjes naar binnen gegaan. Wat we daar aantroffen was zo afschuwelijk om te zien. Er lag een kindje van 5, die eruit zag alsof hij 2 was, zo onderontwikkeld. En een ander kindje van 1, met mega dunne beentjes. Er werd ons ook verteld dat de kans erg groot was dat deze kindjes het niet zouden halen. Dat hakt er wel echt in! Buiten dat was het erg leuk om met de kindjes te spelen die er wat beter aan toe waren. Ik ben er nu twee keer geweest, en het is mooi om te zien hoe snel ze aan je gehecht raken. Er is ook een kindje van ongeveer 2, die vorige week door de ouders op straat is achter gelaten. De eerste keer dat we binnen kwamen, huilde dit kindje aan een stuk door. Wat we ook deden, hij kwam niet tot rust. De zuster vertelde dat hij waarschijnlijk niet gewend is aan blanke mensen. Toen ik de tweede keer naar het ziekenhuis ging, zag ik het als een soort uitdaging om te proberen met dit kindje te gaan spelen. En na een tijdje heel voorzichtig allerlei speeltjes in zijn bedje te leggen, begon hij uiteindelijk te spelen. Na een tijdje was ie zelfs de hele tijd super hard aan het lachen, en op een gegeven moment kon ik hem zelfs uit zijn bedje tillen, zo geweldig om te zien! Maar ook zo triest als je bedenkt dat dit kindje waarschijnlijk geen goede toekomst zal hebben, zo zonder ouders. Ook had ik tattoo' s en stickers van thuis meegenomen, en die waren een grote hit in het ziekenhuis. Op een gegeven moment kwamen er zelfs moeders naar me toe die heel graag een tatto wilde, zo grappig!

De laatste twee dagen zijn we gaan ziplinen. Dat is een soort van kabelbaan door de bergen, heel gaaf! Het uitzicht was ook ZO mooi, ik heb gewoon een stijve nek omdat ik niet wist waar ik moest kijken, overal om ons heen was het zo mooi. We sliepen in een soort chalet achtig huisje voor 1 nacht, heel gezellig. Ook zijn we die avond naar de top van een berg gereden en hebben we op een bankje savanna' s (heel lekkere wijn achtige drankjes) en whiskey gedronken terwijl we naar de zonsondergang keken. Daarna gebbq'd en een feestje gehouden in de chalet. De volgende dag zijn we naar een glasfabriek en een markt gegaan, ook erg interessant. Daarna een voetbalwedstrijd gespeeld tegen de staff hier, helaas geen goal gemaakt.. maar wel drie goede pogingen op het doel, dus het ging best goed haha. We hebben ook gewonnen! Gisteravond hebben we uitgegeten en daarna zijn we uit gegaan, en nu zit iedereen hier duf voor zich uit te staren met een zware kater. Was wel erg gezellig, lekker veel gedanst! Ik ben trouwens ook al een paar keer ten huwelijk gevraagd haha. Maar ik doe de hele tijd net alsof ik al getrouwd ben, is net zo gemakkelijk!

Oja, ik wilde ook wa vertellen over de kindjes die je hier kunt sponseren. 70 % van de mensen hier in Swaziland leven onder de armoedegrens en de levensverwachtig is 49 jaar. Er zijn heel veel mensen tussen de 20 en de 40 die dood gaan aan HIV of TB. Daarom zijn er heel veel kinderen, en heel weinig volwassenen die in een goede conditie verkeren en geld kunnen verdienen voor het gezin. Hierdoor kunnen veel kinderen niet naar school/ Echt verschrikkelijk! All Out Africa (de organisatie die het vrijwilligerswerk organiseert) is sinds een paar jaar bezig met een project om sponsers te zoeken voor de kinderen. Je kunt ervoor kiezen een kindje te sponseren, wat betekent dat je elk jaar 125 euro moet betalen voor 7 jaar lang. Hier zitten schoolreisjes, eten, uniformen etc. bij ingebrepen. Ik heb er voor gekozen om samen met pap en mam zo' n kindje te sponseren. Ook de rest van de groep hebben allemaal een kindje gesponserd. Gister gingen we betalen, en hoorden we dat we een record hebben behaald van het aantal kinderen dat een vrijwilligersgroep ooit heeft gesponserd. Zo schattig, de manager van de organisatie was zo blij.. ze gaf iedereen een knuffel en had zelfs tranen van blijdschap. Een half uur later kwam er toevallig een kindje van 10 het gebouw binnen lopen, om te vragen of er al een sponser was gevonden voor haar. Dus we konden haar meteen het nieuws geven dat ze wordt gesponserd door een van ons, en dus volgende week naar school kan gaan (dan begint de school). Ze was zo blij, zo mooi om te zien! Volgende week gaan we deze kindjes ontmoeten in het dorpje waar ze wonen, om persoonlijk de uniformen te overhandigen voor school. Ben zo benieuwd! Oja, ik heb er ook voor gekozen om volgende week samen met een ander meisje in een gastgezin te verblijven. Iedereen verklaart me voor gek hier, maar ik wil echt voelen hoe het voelt om echt even te leven onder minimale omstandigheden. Zal wel zwaar worden, maar als het niks is kan ik ook zo weer terig naar de lodge gaan. In ga in een familie leven met veel kindjes en kleinkinderen, ben zo benieuwd! Ik ben alleen een beetje bang dat ze om geld of zo gaan vragen, dat was ook al het geval toen we het dorpje hier gingen bezoeken. Maar we zullen zien! Ga nu wat foto' s erop zetten zodat jullie weer een beetje een indruk krijgen van wat ik heb gedaan. Heb wel geen foto' s van het ziekenhuis, die komen nog! Hoop dat het ook goed gaat met jullie trouwens. Leuk om alle berichtjes te lezen!

Liefs Gwen