Vrijwilligerswerk en Ziplining
Blijf op de hoogte en volg Gwen
18 Januari 2013 | Swaziland, Manzini
Hallo iedereen!
Ik zag dat er in mijn vorige reisverslagen super veel spelfouten stonden, omdat ik ze zo snel getypt had! Dus ik ga proberen om nu wat correcter Nederlands te schrijven haha. Ik heb in ieder geval een erg leuke week gehad tot nu toe. Maandag zijn we begonnen met het vrijwilligerswerk in het gymnasion, om sportactiviteiten te doen met de kinderen. Dit viel wel een klein beetje tegen, omdat er door de regen niet veel kinderen aanwezig waren. Het kwam er op neer dat we twee dagen (wel alleen smorgens) met z' n allen tafeltennis hebben gespeeld, en wat hebben gevolleyd. Wat erg gezellig, maar was wel een beetje teleurgesteld, omdat dit niet de reden was om vrijwilligerswerk te gaan doen. Smiddags zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Hieruit kon ik daarentegen wel erg veel voldoening halen! Was wel erg heftig om te zien, totaal geen structuur.. alle kindjes liggen in een grote ruimte, er zijn bijna geen zusters aanwezig. Alleen alle moeders staan bij het bed van de kindjes. Het meest heftig om te zien waren de kinderen met Tubercolose en HIV. Je mocht zelf weten of je deze kindjes wilde ontmoeten of niet, maar ik wilde dit toch wel graag. Dus we zijn er met een paar meisjes naar binnen gegaan. Wat we daar aantroffen was zo afschuwelijk om te zien. Er lag een kindje van 5, die eruit zag alsof hij 2 was, zo onderontwikkeld. En een ander kindje van 1, met mega dunne beentjes. Er werd ons ook verteld dat de kans erg groot was dat deze kindjes het niet zouden halen. Dat hakt er wel echt in! Buiten dat was het erg leuk om met de kindjes te spelen die er wat beter aan toe waren. Ik ben er nu twee keer geweest, en het is mooi om te zien hoe snel ze aan je gehecht raken. Er is ook een kindje van ongeveer 2, die vorige week door de ouders op straat is achter gelaten. De eerste keer dat we binnen kwamen, huilde dit kindje aan een stuk door. Wat we ook deden, hij kwam niet tot rust. De zuster vertelde dat hij waarschijnlijk niet gewend is aan blanke mensen. Toen ik de tweede keer naar het ziekenhuis ging, zag ik het als een soort uitdaging om te proberen met dit kindje te gaan spelen. En na een tijdje heel voorzichtig allerlei speeltjes in zijn bedje te leggen, begon hij uiteindelijk te spelen. Na een tijdje was ie zelfs de hele tijd super hard aan het lachen, en op een gegeven moment kon ik hem zelfs uit zijn bedje tillen, zo geweldig om te zien! Maar ook zo triest als je bedenkt dat dit kindje waarschijnlijk geen goede toekomst zal hebben, zo zonder ouders. Ook had ik tattoo' s en stickers van thuis meegenomen, en die waren een grote hit in het ziekenhuis. Op een gegeven moment kwamen er zelfs moeders naar me toe die heel graag een tatto wilde, zo grappig!
De laatste twee dagen zijn we gaan ziplinen. Dat is een soort van kabelbaan door de bergen, heel gaaf! Het uitzicht was ook ZO mooi, ik heb gewoon een stijve nek omdat ik niet wist waar ik moest kijken, overal om ons heen was het zo mooi. We sliepen in een soort chalet achtig huisje voor 1 nacht, heel gezellig. Ook zijn we die avond naar de top van een berg gereden en hebben we op een bankje savanna' s (heel lekkere wijn achtige drankjes) en whiskey gedronken terwijl we naar de zonsondergang keken. Daarna gebbq'd en een feestje gehouden in de chalet. De volgende dag zijn we naar een glasfabriek en een markt gegaan, ook erg interessant. Daarna een voetbalwedstrijd gespeeld tegen de staff hier, helaas geen goal gemaakt.. maar wel drie goede pogingen op het doel, dus het ging best goed haha. We hebben ook gewonnen! Gisteravond hebben we uitgegeten en daarna zijn we uit gegaan, en nu zit iedereen hier duf voor zich uit te staren met een zware kater. Was wel erg gezellig, lekker veel gedanst! Ik ben trouwens ook al een paar keer ten huwelijk gevraagd haha. Maar ik doe de hele tijd net alsof ik al getrouwd ben, is net zo gemakkelijk!
Oja, ik wilde ook wa vertellen over de kindjes die je hier kunt sponseren. 70 % van de mensen hier in Swaziland leven onder de armoedegrens en de levensverwachtig is 49 jaar. Er zijn heel veel mensen tussen de 20 en de 40 die dood gaan aan HIV of TB. Daarom zijn er heel veel kinderen, en heel weinig volwassenen die in een goede conditie verkeren en geld kunnen verdienen voor het gezin. Hierdoor kunnen veel kinderen niet naar school/ Echt verschrikkelijk! All Out Africa (de organisatie die het vrijwilligerswerk organiseert) is sinds een paar jaar bezig met een project om sponsers te zoeken voor de kinderen. Je kunt ervoor kiezen een kindje te sponseren, wat betekent dat je elk jaar 125 euro moet betalen voor 7 jaar lang. Hier zitten schoolreisjes, eten, uniformen etc. bij ingebrepen. Ik heb er voor gekozen om samen met pap en mam zo' n kindje te sponseren. Ook de rest van de groep hebben allemaal een kindje gesponserd. Gister gingen we betalen, en hoorden we dat we een record hebben behaald van het aantal kinderen dat een vrijwilligersgroep ooit heeft gesponserd. Zo schattig, de manager van de organisatie was zo blij.. ze gaf iedereen een knuffel en had zelfs tranen van blijdschap. Een half uur later kwam er toevallig een kindje van 10 het gebouw binnen lopen, om te vragen of er al een sponser was gevonden voor haar. Dus we konden haar meteen het nieuws geven dat ze wordt gesponserd door een van ons, en dus volgende week naar school kan gaan (dan begint de school). Ze was zo blij, zo mooi om te zien! Volgende week gaan we deze kindjes ontmoeten in het dorpje waar ze wonen, om persoonlijk de uniformen te overhandigen voor school. Ben zo benieuwd! Oja, ik heb er ook voor gekozen om volgende week samen met een ander meisje in een gastgezin te verblijven. Iedereen verklaart me voor gek hier, maar ik wil echt voelen hoe het voelt om echt even te leven onder minimale omstandigheden. Zal wel zwaar worden, maar als het niks is kan ik ook zo weer terig naar de lodge gaan. In ga in een familie leven met veel kindjes en kleinkinderen, ben zo benieuwd! Ik ben alleen een beetje bang dat ze om geld of zo gaan vragen, dat was ook al het geval toen we het dorpje hier gingen bezoeken. Maar we zullen zien! Ga nu wat foto' s erop zetten zodat jullie weer een beetje een indruk krijgen van wat ik heb gedaan. Heb wel geen foto' s van het ziekenhuis, die komen nog! Hoop dat het ook goed gaat met jullie trouwens. Leuk om alle berichtjes te lezen!
Liefs Gwen
Ik zag dat er in mijn vorige reisverslagen super veel spelfouten stonden, omdat ik ze zo snel getypt had! Dus ik ga proberen om nu wat correcter Nederlands te schrijven haha. Ik heb in ieder geval een erg leuke week gehad tot nu toe. Maandag zijn we begonnen met het vrijwilligerswerk in het gymnasion, om sportactiviteiten te doen met de kinderen. Dit viel wel een klein beetje tegen, omdat er door de regen niet veel kinderen aanwezig waren. Het kwam er op neer dat we twee dagen (wel alleen smorgens) met z' n allen tafeltennis hebben gespeeld, en wat hebben gevolleyd. Wat erg gezellig, maar was wel een beetje teleurgesteld, omdat dit niet de reden was om vrijwilligerswerk te gaan doen. Smiddags zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Hieruit kon ik daarentegen wel erg veel voldoening halen! Was wel erg heftig om te zien, totaal geen structuur.. alle kindjes liggen in een grote ruimte, er zijn bijna geen zusters aanwezig. Alleen alle moeders staan bij het bed van de kindjes. Het meest heftig om te zien waren de kinderen met Tubercolose en HIV. Je mocht zelf weten of je deze kindjes wilde ontmoeten of niet, maar ik wilde dit toch wel graag. Dus we zijn er met een paar meisjes naar binnen gegaan. Wat we daar aantroffen was zo afschuwelijk om te zien. Er lag een kindje van 5, die eruit zag alsof hij 2 was, zo onderontwikkeld. En een ander kindje van 1, met mega dunne beentjes. Er werd ons ook verteld dat de kans erg groot was dat deze kindjes het niet zouden halen. Dat hakt er wel echt in! Buiten dat was het erg leuk om met de kindjes te spelen die er wat beter aan toe waren. Ik ben er nu twee keer geweest, en het is mooi om te zien hoe snel ze aan je gehecht raken. Er is ook een kindje van ongeveer 2, die vorige week door de ouders op straat is achter gelaten. De eerste keer dat we binnen kwamen, huilde dit kindje aan een stuk door. Wat we ook deden, hij kwam niet tot rust. De zuster vertelde dat hij waarschijnlijk niet gewend is aan blanke mensen. Toen ik de tweede keer naar het ziekenhuis ging, zag ik het als een soort uitdaging om te proberen met dit kindje te gaan spelen. En na een tijdje heel voorzichtig allerlei speeltjes in zijn bedje te leggen, begon hij uiteindelijk te spelen. Na een tijdje was ie zelfs de hele tijd super hard aan het lachen, en op een gegeven moment kon ik hem zelfs uit zijn bedje tillen, zo geweldig om te zien! Maar ook zo triest als je bedenkt dat dit kindje waarschijnlijk geen goede toekomst zal hebben, zo zonder ouders. Ook had ik tattoo' s en stickers van thuis meegenomen, en die waren een grote hit in het ziekenhuis. Op een gegeven moment kwamen er zelfs moeders naar me toe die heel graag een tatto wilde, zo grappig!
De laatste twee dagen zijn we gaan ziplinen. Dat is een soort van kabelbaan door de bergen, heel gaaf! Het uitzicht was ook ZO mooi, ik heb gewoon een stijve nek omdat ik niet wist waar ik moest kijken, overal om ons heen was het zo mooi. We sliepen in een soort chalet achtig huisje voor 1 nacht, heel gezellig. Ook zijn we die avond naar de top van een berg gereden en hebben we op een bankje savanna' s (heel lekkere wijn achtige drankjes) en whiskey gedronken terwijl we naar de zonsondergang keken. Daarna gebbq'd en een feestje gehouden in de chalet. De volgende dag zijn we naar een glasfabriek en een markt gegaan, ook erg interessant. Daarna een voetbalwedstrijd gespeeld tegen de staff hier, helaas geen goal gemaakt.. maar wel drie goede pogingen op het doel, dus het ging best goed haha. We hebben ook gewonnen! Gisteravond hebben we uitgegeten en daarna zijn we uit gegaan, en nu zit iedereen hier duf voor zich uit te staren met een zware kater. Was wel erg gezellig, lekker veel gedanst! Ik ben trouwens ook al een paar keer ten huwelijk gevraagd haha. Maar ik doe de hele tijd net alsof ik al getrouwd ben, is net zo gemakkelijk!
Oja, ik wilde ook wa vertellen over de kindjes die je hier kunt sponseren. 70 % van de mensen hier in Swaziland leven onder de armoedegrens en de levensverwachtig is 49 jaar. Er zijn heel veel mensen tussen de 20 en de 40 die dood gaan aan HIV of TB. Daarom zijn er heel veel kinderen, en heel weinig volwassenen die in een goede conditie verkeren en geld kunnen verdienen voor het gezin. Hierdoor kunnen veel kinderen niet naar school/ Echt verschrikkelijk! All Out Africa (de organisatie die het vrijwilligerswerk organiseert) is sinds een paar jaar bezig met een project om sponsers te zoeken voor de kinderen. Je kunt ervoor kiezen een kindje te sponseren, wat betekent dat je elk jaar 125 euro moet betalen voor 7 jaar lang. Hier zitten schoolreisjes, eten, uniformen etc. bij ingebrepen. Ik heb er voor gekozen om samen met pap en mam zo' n kindje te sponseren. Ook de rest van de groep hebben allemaal een kindje gesponserd. Gister gingen we betalen, en hoorden we dat we een record hebben behaald van het aantal kinderen dat een vrijwilligersgroep ooit heeft gesponserd. Zo schattig, de manager van de organisatie was zo blij.. ze gaf iedereen een knuffel en had zelfs tranen van blijdschap. Een half uur later kwam er toevallig een kindje van 10 het gebouw binnen lopen, om te vragen of er al een sponser was gevonden voor haar. Dus we konden haar meteen het nieuws geven dat ze wordt gesponserd door een van ons, en dus volgende week naar school kan gaan (dan begint de school). Ze was zo blij, zo mooi om te zien! Volgende week gaan we deze kindjes ontmoeten in het dorpje waar ze wonen, om persoonlijk de uniformen te overhandigen voor school. Ben zo benieuwd! Oja, ik heb er ook voor gekozen om volgende week samen met een ander meisje in een gastgezin te verblijven. Iedereen verklaart me voor gek hier, maar ik wil echt voelen hoe het voelt om echt even te leven onder minimale omstandigheden. Zal wel zwaar worden, maar als het niks is kan ik ook zo weer terig naar de lodge gaan. In ga in een familie leven met veel kindjes en kleinkinderen, ben zo benieuwd! Ik ben alleen een beetje bang dat ze om geld of zo gaan vragen, dat was ook al het geval toen we het dorpje hier gingen bezoeken. Maar we zullen zien! Ga nu wat foto' s erop zetten zodat jullie weer een beetje een indruk krijgen van wat ik heb gedaan. Heb wel geen foto' s van het ziekenhuis, die komen nog! Hoop dat het ook goed gaat met jullie trouwens. Leuk om alle berichtjes te lezen!
Liefs Gwen
-
18 Januari 2013 - 14:06
Zoe (kan Even Geen Puntjes Op De E Doen Helaas):
Leuk om je verhalen te lezen Gwen.
Tot om te horen dat je het zo naar je zin hebt. Wel erg heftig van die kinderen. Knap dat je daar toch doorheen kijkt! =) Ze zullen wel erg blij zijn met jou.
Veel plezier komende weken en hopelijk heb je met voetballen gewonnen! :P
x -
19 Januari 2013 - 10:55
Jill:
GWENAAP!
Zo gaaf om dit allemaal te lezen, ik ben trots op je dat je er echt alles uithaalt wat er in zit!
Je zit helemaal in je element als ik naar de foto´s kijk!
Ik kan toegeven: ik ben jaloers!!
En ik zou zo het vliegtuig nemen, je hebt me al uitgenodigd haha.
Maar eerst afstuderen haha.
We gaan samen wel terug dan mag je me alles laten zien haha.
Maar Gwen, hoe jij met die kindjes daar omgaat, GEWELDIG!
Oke ik zit nu met je te kletsen en de rest doen we via de mail.
Dikke kus xxxxx -
21 Januari 2013 - 11:51
Britt En Stan:
Hee lieverd!
Wat ben je toch een mooi mens!
Ben trots op jou en hoe je het daar allemaal doet!
Wat moet dat ook een voldoening geven om zoveel goeds te kunnen brengen.
Al zijn het soms maar van die kleine dingen, die kunnen wel een verandering maken in iemands leventje. :) Ik heb zo'n zin om je weer te zien strakjes..dan kunnen we eindelijk alles aan elkaar vertellen zonder fb berichtjes. Binnenkort een keertje Skype?
Dikke kus en knuffel vanuit venay, van mij en van je grote broer! X -
22 Januari 2013 - 15:54
Manon:
Hey Gwennie!
Grote nicht,nu je echt daar zo ver weg zit. Ik moest bij je 1e verhaaltje al leggen met je telefoon, het kan ook niet anders dan dat jij daar vanalles ging vergeten, haha. Je schrijft erg leuk en het is mooi om te zien wat je in zo'n korte periode al allemaal gezien en gedaan hebt. Ik ben jaloers!! Al die mooie dieren in het wild, en het warme weer. Maar het zal ook heftig zijn met al die zieke kindjes en de leefomstandigheden. Knap dat je er toch voor kiest om een week in zo'n gezin te leven en ook de zieke kindjes te helpen. Je zult er vast veel aan denken. Fijn dat je de komende weken er nog voor hen kunt zijn!
Voor in het gastgezin: Super dat je dit probeert. Als je het niet probeert dan weet je het ook niet!
Geniet van alles en heel veel succes,
Tot je volgende verhaaltje!
Dikke kus -
22 Januari 2013 - 15:56
Manon:
Hey Gwennie!
Grote nicht,nu je echt daar zo ver weg zit. Ik moest bij je 1e verhaaltje al lachen met je telefoon, het kan ook niet anders dan dat jij daar van alles ging vergeten, haha. Je schrijft erg leuk en het is mooi om te zien wat je in zo'n korte periode al allemaal gezien en gedaan hebt. Ik ben jaloers!! Al die mooie dieren in het wild, en het warme weer. Maar het zal ook heftig zijn met al die zieke kindjes en de leefomstandigheden. Knap dat je er toch voor kiest om een week in zo'n gezin te leven en ook de zieke kindjes te helpen. Je zult er vast veel aan denken. Fijn dat je de komende weken er nog voor hen kunt zijn!
Voor in het gastgezin: Super dat je dit probeert. Als je het niet probeert dan weet je het ook niet!
Geniet van alles en heel veel succes,
Tot je volgende verhaaltje!
Dikke kus
-
23 Januari 2013 - 14:36
Wilma En Math:
Hallo Gwen. Heb net alle verhalen gelezen wat je zoal daar allemaal meemaakt daar.
Geweldig dat je het er zo naar je zin hebt .Maar dat is ook wel op de foto's te zien dat je er
erg van geniet.Blijf nog veel verhaaltjes sturen en geniet.
groetjes xxxx -
25 Januari 2013 - 19:51
Oma Mia:
Hoi Toetie!
Wauw, wat een foto's en verhalen!! Aan je grote smile kan ik zien dat je helemaal om bent van Afrika, het land waar opa en ik ook helemaal door ingepalmd waren.
Is het ook een beetje zoals ik je van te voren verteld heb? Maar nu zie je het met eigen ogen.
Ik hoop dat je nog 3 geweldige weken hebt, veel ervaringen opdoet. Heel veel plezier!!
De groetjes aan Lisanne en natuurlijk voor jou :) en een dikke kus van mij...oma XXXX -
27 Januari 2013 - 11:31
Britt:
Gwennieeee...ik smacht naar een nieuw reisverslagje! Haha..
Ben benieuwd hoe het met je is nu!
Liefde -
29 Januari 2013 - 11:46
Marlot Rameckers:
Hey Gwen,
Toevallig kwam ik bij jou profiel uit op waarbenjij.nu!
Super leuk om te lezen, ik ben namelijk afgelopen zomervakantie in Swaziland geweest en heb hetzelfde programma gedaan, alleen 4 weken.
Mocht je Bongumenzi kennen, doe hem de lieve groetjes van me, dan zeg je maar van fruit salad.
Geniet ervan!
Groetjes Marlot -
30 Januari 2013 - 21:24
Pleun Doreleijers:
Heeee lieve Gwen!
Super fijn om te lezen dat je het zo goed hebt en geniet. Fijn dat je het gevoel hebt dat je met de kleine dingetjes helpt, want zo is het ook:)
Heel erg knap en tof dat je in een gastgezin gaat verblijven!
Door je verhaaltjes breng je me weer even terug naar toen ik daar was, krijg de kriebels om weer terug te gaan!
Geniet nog van deze mooie ervaring! en ben benieuwd naar je volgende berichtje!
Kus van pleun -
01 Februari 2013 - 20:57
Noa:
Lieve gwennie,
Ik mis je superduper erg. And i love you.
Kom maar snel terug want ik dacht vorigeweek zaterdag: ik ga bij oma slapen met gwen maar nee gwen is er dus niet. Ik mis je en geniet van je laatste 2 weken!
Liefs je petekindje Noa -
01 Februari 2013 - 20:57
Noa:
Lieve gwennie,
Ik mis je superduper erg. And i love you.
Kom maar snel terug want ik dacht vorigeweek zaterdag: ik ga bij oma slapen met gwen maar nee gwen is er dus niet. Ik mis je en geniet van je laatste 2 weken!
Liefs je petekindje Noa -
01 Februari 2013 - 20:59
Noa:
Oojaa lieve peettante
De briefjes?Hoe waren ze? Ik wil het wel weten he!
Liefs ( alweer ) je petekindje Noa
-
25 Februari 2013 - 18:53
Sjardee:
Heey Gwen.
Via fb kwam ik erachterdat je vrijwilligers werk bent gaan doen..
Wat super goes van je.. en zo te zien ben je helemaal in je element..
Geweldig om.te lezen hoe je met de ervaringen omgaat die je ook nog eens moet verwerken.
Maar je wist vst van te voren een beetje qaar jw aan begon..
Maar k ben super trots op je..!!
Geniet er lekker van.. knuffel de kindjes nog maar een keertje extra van mij want die liefde hebben ze vast nodig..
Heel veel.plezier nog, ik heb me aangemeld voor je mailing lijst dus ik blijf op de hoogte..
Liefs sjardee.!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
